Keuze rond 1 waarde

Waarom vind ik deze waarde absoluut noodzakelijk in relaties tussen mensen?

Bronvermelding: Respect-dot Geraadpleegd op 23 maart op: http://allenc.com/2014/08/management-game-respect-engineering-game/


"Waarden", wat bedoelen we er precies mee?

“Waarden zijn idealen, waarin we uitdrukken wat de kern van het mens-zijn en het samenleven inhoudt. Met andere woorden: waarden drukken uit ‘wat van waarde is’.
Waarden zijn idealen omtrent het goede leven en de goede samenleving.”

Bronvermelding: De Vylder S., Meersdom V., Six L., Strycnk E. & Vandezande J. (2014-2015). AOLO – Religie, zingeving en levensbeschouwing (Ongepubliceerde cursus). Katholieke Hogeschool Vives, departement Tielt.

Als ik één waarde zou moeten kiezen die ik echt noodzakelijk vind in relaties tussen mensen en wil doorgeven aan mijn kinderen of leerlingen, dan zou ik kiezen voor de waarde respect.
Ik kies respect omdat respect altijd nodig is in het leggen van nieuwe contacten, het opbouwen van relaties alsook het onderhouden van relaties.
Zonder respect zal er geen sprake zijn van een goede relatie tot iemand anders.
Als je iemand niet respecteert, dan zal het onmogelijk zijn om met hem/haar goed te kunnen samenwerken, te kunnen functioneren of een band met hem/haar te realiseren. Respect voor elkaar is enorm belangrijk en nodig om optimaal als persoon te kunnen functioneren. Als je niet met respect wordt benaderd dan kan je niet jezelf zijn en kan er veel verloren gaan aan ideeen of eigenheid. Ook jezelf moet je respecteren, respect kunnen opbrengen voor wie bent en hoe je de dingen aanpakt. Als je geen zelfrespect kan opbrengen, hoe ga je dan anderen kunnen respecteren of materialen met respect kunnen behandelen. 

Het lijkt een zo simpele waarde "respect" maar aan deze waarde kunnen vele normen worden gekoppeld die zorgen voor een goede en harmonische samenleving waarin ieder zichzelf kan en mag zijn.

Onze maatschappij is hierin niet altijd even goed, dat wat anders is dan hoe wij het kennen wordt vaak moeilijk gerespecteerd. Jammer genoeg zijn er hiervan vele voorbeelden, dit krantenartikel zegt genoeg:

#dailyracism, of hoe je de omvang van racisme vat in een hashtag

Minderhedenforum pleit voor actie na stroom Twitter-getuigenissen

23-03-15, 07.31u - PIETER DUMON


Al dagen is de Twittergemeenschap in de ban van racisme. Onder de noemer #dailyracism duiken honderden verhalen over racisme en discriminatie op. Reden genoeg voor het Minderhedenforum om te pleiten voor de aanstelling van een regeringscommissaris om het probleem grondig aan te pakken.


Voor de tweede keer in amper een paar dagen doet Twitter dienst als kanaal om onrecht aan te kaarten. Met als hashtag #wijoverdrijvenniet werd de microblogsite eind vorige week overspoeld door verhalen over seksueel geweld tegen vrouwen. Het afgelopen weekend maakte #wijoverdrijvenniet plaats voor #dailyracism. Het effect was hetzelfde. Honderden getuigenissen maakten duidelijk dat racisme en discriminatie voor heel veel mensen een dagelijkste realiteit is. Extra fouilles op de luchthaven, verbaasde opmerkingen wanneer iemand met een hoofddoek perfect Nederlands blijkt te praten, het achteloos gebruik van een woord als neger. Het gebeurt anno 2015 nog altijd met de regelmaat van de klok.

Voor Blehri Lleshi, de Brusselse filosoof en activist die de oproep lanceerde om verhalen via sociale media te delen, komt dat niet als een verrassing. "Racisme is in België een gigantisch probleem. Alleen komen de slachtoffers bijna nooit met hun verhalen naar buiten. De drempel om naar de politie of organisaties als het Minderhedenforum of het Gelijkekansencentrum te stappen is te hoog. Bovendien leeft heel hard het gevoel dat daar toch niets aan het probleem gedaan wordt."

Door het racismeprobleem via sociale media in de kijker te zetten wil Lleshi vooral ogen openen. "In België ontbreekt het aan gevoeligheid wanneer het over racisme gaat. Een woord als 'neger' wordt hier bijna als normaal gezien. Of kijk naar de hele Sinterklaas-discussie. In Nederland wordt die op een hoger niveau gevoerd, hier wordt ze weggelachen. En wanneer onze minister van Buitenlandse Zaken met een zwartgeschminkt gezicht door de hoofdstad loopt kijkt iedereen vreemd op wanneer vanuit het buitenland afkeurende reacties komen. Racisme wordt hier gewoon nog altijd niet serieus genomen. Ik hoop dat de verhalen die nu naar buiten komen daar iets aan veranderen."

Een oproep die alvast bij het Minderhedenforum niet in dovemansoren valt. "Wie nu niet inziet dat er iets moet gebeuren zal het wellicht nooit meer inzien", reageert directeur Wouter Van Bellingen.

'We hebben een wet waarin staat dat je niet mag discrimineren, maar we krijgen niet de middelen om daar ook op te controleren'

JOZEF DE WITTE, GELIJKEKANSENCENTRUM

Opvallend is dat zowel Van Bellingen als zijn collega Jozef De Witte van het Interfederaal Gelijkekansencentrum niet opkijken van het grote aantal verhalen dat nu opduikt. "We beseffen maar al te goed dat de klachten die wij binnenkrijgen slechts het topje van de ijsberg zijn", reageert De Witte. "Een oproep zoals deze die de ware proporties van het probleem in kaart probeert te brengen, kunnen we alleen maar toejuichen. Wie voor het uitstippelen van zijn beleid alleen afgaat op de meldingen die bij officiële instanties binnenlopen laat zichzelf misleiden."

Het probleem signaleren is één ding, er iets aan doen een ander. Lleshi wijst op het belang van een sterke discriminatiewet en strikter toezicht op de naleving ervan. Een pleidooi waarin ook Van Bellingen en De Witte hem bijtreden. "We hebben een wet waarin staat dat je niet mag discrimineren, maar we krijgen niet de middelen om daar ook op te controleren", legt De Witte uit. "Bij het agentschap voor voedselveiligheid wachten ze toch ook niet tot mensen ziek worden om in actie te treden? Neen, ze controleren preventief. Maar wanneer het over discriminatie gaat kan dat plots niet en moeten we wachten tot er een klacht is. Zo blijf je achter de feiten aan lopen."

Van Bellingen dringt aan op snelle actie. "Er is een groeiend bewustzijn. Tot voor een paar maand werd racisme en discriminatie als een probleem in de marge gezien. Nu is stilaan iedereen ervan overtuigd dat het een van de grote uitdagingen in onze samenleving is."

En Van Bellingen komt met een concreet voorstel. "Ik pleit voor de aanstelling van een federaal regeringscommissaris om discriminatie en racisme op een gecoördineerde manier aan te pakken. In 2001 kondigde Louis Michel een actieplan aan dat discriminatie en racisme uit moest roeien. Veertien jaar later is daar nog niets van in huis gekomen. Aan Charles Michel om het werk van zijn vader af te maken."

Bronvermelding: Dailyracism, De Morgen Geraadpleegd op 23 maart op: http://www.demorgen.be/technologie/-dailyracism-of-hoe-je-de-omvang-van-racisme-vat-in-een-hashtag-a2261446/