Er zijn vele vormen van lijden. De twintigste eeuw is getekend door bijzonder veel lijden, zelfs in extreme vorm. Twee grote wereldoorlogen liggen aan de basis van heel wat onmenselijk leed.
Lijden situeert zich echter niet alleen in de wereld. Ook in het persoonlijk leven van mensen doemt het lijden vaak op. Mensen worden geconfronteerd met de dood die ongenadig een einde maakt aan het leven. Anderen zijn het slachtoffer van pesterijen op school of op het werk. Weer anderen worden ongeneeslijk ziek, of raken werkloos.
Naast dit morele lijden op mondiaal en persoonlijk vlak bestaat er ook het lijden veroorzaakt door de natuur. Aard- en zeebevingen waarop hittegolven, bosbranden, vloedgolven, overstromingen, stormen en dergelijke volgen.
Het onderscheid tussen moreel en fysisch lijden is niet zo eenvoudig, veel lijden is een mengvorm van het falen van mens en natuur.
Het kwaad en het lijden laat niemand onberoerd, mensen reageren er vaak verschillend op. In de bespreking van het kwaad zijn er vier visies ontstaan op de daders:
diabolisering, banalisering, ethisering en zelfbedrog.
Bronvermelding: Mens en lijden Geraadpleegd op 25 maart op: De Vylder, S., Meersdom, V., Six, L., Strynck, E., & Vandezande, J. (2014-2015). AOLO - Religie, zingeving en
levensbeschouwing.
Ik denk dat ieder mens inderdaad anders op lijden en dood reageert, afhankelijk van de vorm van lijden, je karakter, je omgeving, je geloof,....
Omgaan met de dood bijvoorbeeld, zal voor een gelovig iemand heel anders gaan dan voor iemand waarbij de dood het einde betekent. In bepaalde geloven is lijden een beproeving en wordt lijden en dood dus op een heel eigen manier benaderd.
De manier waarop je met de dood geconfronteerd word kan ook verschillende reacties oproepen: een lange lijdensweg waar de dood een einde aan brengt of een onverwachtse dood, een oud iemand die sterft of een jong persoon die nog vol in het leven staat en een gezin achterlaat sterft, een dood veroorzaakt door schuld (moord, auto-ongeluk), een zelfmoord,.....
Ook het karakter bepaalt je reactie, zo gaat 1 iemand huilen en hulp vragen als hij/zij lijdt en een ander kropt het op.
Je thuissituatie en de steun die je krijgt in je omgeving bepaalt mede hoe je omgaat met lijden en dood. Zo gaan wij 'in de westerse maatschappij, bijvoorbeeld ook heel anders om met lijden door armoede dan in landen waar armoede al bijna een normaliteit is. Je zou bijna kunnen zeggen dat zij er veel beter op reageren en mee omgaan dan wij..... Wij lijden onder overgewicht, zij aan ondervoeding, je omgeving bepaalt!
Bronvermelding: Ondervoeding versus obesitas Geraadpleegd op 25 maart op: http://powervrouwen.blog.nl/wetenschap/2014/05/31/ondervoeding-versus-obesitas
Er is dus echt geen één antwoord op de vraag, "Hoe reageren mensen als ze met lijden geconfronteerd worden?" Ieder reageert op zijn manier, op zijn moment en met zijn geloof!
Hieraan voeg ik nog een artikel toe, waarin duidelijk wordt, hoe mensen elkaar opzoeken en het leed willen delen, hoe het mensen kan helpen als het lijden benoemd en erkend word, hoe je lijden een plaats kan geven,.... Ieder voor zich lijdt op zijn/haar manier maar lijden kan ook gedeeld worden en dit kan sommige lijdende helpen.
Herdenkingsmonument ter ere van slachtoffers onthuld in Sierre
13-03-15, 19.23u - Bron: Belga
In het Zwitserse Sierre is vrijdagnamiddag een monument onthuld voor de slachtoffers van de busramp die exact drie jaar geleden het leven heeft gekost aan 28 mensen, onder wie 22 kinderen. Het herdenkingsmonument werd even voor 17.00 uur ingehuldigd in het bijzijn van familieleden van de slachtoffers en van de kinderen die het ongeval overleefd hebben.
Op de sokkel van het monument is een herdenkingsplaat aangebracht met de inscriptie "Hommage aan het leven. Ter herdenking van de slachtoffers van het busongeval van 13 maart 2012".
Naast de nabestaanden van de slachtoffers, woonden onder meer eerste minister Charles Michel, de ministers Jan Jambon, Kris Peeters en Jacqueline Galant, staatssecretaris Bart Tommelein en de Lommelse burgemeester Peter Vanvelthoven de ceremonie bij. Daarnaast waren vertegenwoordigers van de Zwitserse en de Nederlandse autoriteiten aanwezig.
Premier Michel zei in een toespraak te beseffen "dat er geen dag, misschien zelfs geen uur, voorbijgaat zonder dat u denkt aan de naasten die u verloren heeft. (...) Niemand weet wat het leven in petto heeft. Het leven kan meesterlijk mooi, maar ook vreselijk hard zijn. U hebt het ergste gekend. We hopen dat, ondanks de gigantische pijn, u de moed vindt om door te gaan", sprak de eerste minister.
Even voor de start van de ceremonie hadden de familieleden van de slachtoffers zich al naar de plaats van het ongeval begeven. Ook de hulp- en interventiediensten waren daarbij aanwezig.
De hulp- en interventiediensten legden op het einde van de ceremonie bloemenkransen neer bij het herdenkingsmonument. Families en overlevenden legden rozen, teddyberen en tekeningen neer.
Bij het busongeval in een tunnel van de A9-snelweg in Sierre kwamen op 13 maart 2012 28 mensen om het leven, onder wie 22 leerlingen van 11 en 12 jaar uit lagere scholen in Lommel en Heverlee. Vierentwintig anderen raakten gewond.
Bronvermelding: De Morgen, Herdenkingsmonument ter ere van slachtoffers onthuld in Sierre Geraadpleegd op 13 maart op: http://www.demorgen.be/buitenland/herdenkingsmonument-ter-ere-van-slachtoffers-onthuld-in-sierre-a2251103/
Geen opmerkingen:
Een reactie posten